च छ ज झ ज

झाला ना राडा...क्रमशः ०२ भ्यांचोद, मनावर कोण घेतो असली बकवास. साली काकू फालतू इंटरेस्ट घेते आपल्यामध्ये. असल्या खूबसूरत बायकांचं मी एक पाह्यलंय. रात्री आपल्या फोंगस नव-याला अंगावर घेउनही बखबखलेलं राह्यचं आणि दिवसा फालतू गोष्टीमध्ये इंटरेस्ट घ्यायचा. पोर होत नाही ना यांना. परत पोर होत नाही म्हणून दुस-याजवळ झोपण्य़ाची यांची हिंमत नसते. खूबसूरत काकूने तो काळ्या मण्यांचा थानापर्यंत सर घातला आहे ना, तसल्या फालतू गोष्टीमध्ये त्यांना आपली भलतीच शान वाटत असते. त्या गोष्टीची आम्हीही इज्जत करावी असं त्यांचं म्हणणं आहे. .... तुम्ही त्या नान्याच्या बहिणीकडे लक्ष देउ नका हो. मरु दे त्या रांडेला. सारी दुनिया ओळखते तिला. ... टँक्सीतले चार डोळे – दोन गॉगलमधले नि दोन काजळ घातलेले. घरासमोर जमलेल्या पब्लिककडे टरकून पाहात होते. ... अरे कशी जाशील ? – रांडे, ऐकून घे. मी आज तुझ्या घरासमोर बिस्तरा ठेवलाय. कभी न कभी ती येशील की नाही बाहेर. उस घडीतक इंतजार करूंगा. आजसे आपना घेराव शुरू. ... म्हणतात ना. नीती या कलियुगात पैशावरून ठरत असते. ... नेसलेली व्हाईट ती पुन्हा अंगावरून उतरवू लागली. छ

राडा हा शब्द तसा दोन्ही सेनेवाल्यांचा पेटन्टंचं. पण मला हा शब्द भाउ पाध्ये यांच्या मालकीचा वाट्टो. राडा ही त्यांची कादंबरी वाचल्यापासना भाऊ आपल्याला आपल्या खास दोस्तासारखा वाटू लागतो. नाकेकरी फंटर असतात न् गल्लीबोळात...अगदी तसा. डीट्टो. राडाची नवीन आवृत्ती आली तेव्हा मटा मध्ये एक लेख आलेला छापून तो ही आठवला. पण त्याचा उल्लेख करण्याची आणि तसे लेख लक्षात ठेवण्याची मला गरज वाटत नाही. सध्या ऑफिस चर्चगेटला आहे. ट्रेन मधे बराच वेळ मिळतो. खूप नाही.. पण ब-यापैकी वाचन होतं. यात पहिली कादंबरी वाचली ती राडा. आणि त्यानंतर वाचली पुन्हा राडाच. व्वा. मज्जाच. मग असं वाटलं की या कादंबरी वर काहीतरी लिहावं. तिची वाहवा करावी. भाऊ बद्दल लिहावं. पण म्हटलं नकोत्या भानगडी कशाला करा. आधीच एवढ्या शहाण्या शहाण्या लोकांनी एवढं सगळं लिहून ठेवलंय ते सालं कोण वाचत नाही. आपलं कशाला कोण वाचणार. नकोच. पण यावर उपाय शोधला. पुन्हा राडा वाचायला घेतली. हो. अगदी तिस-यांदा. पण यावेळी राडा मधे असलेले काही परिच्छेद, डायलॉग्स् आणि मला आवडलेलं असं सगळं नोट डाउन करत गेलो. आठवडा भर चांगलं खाद्य मिळालं ट्रेन मध्ये प्रवास कर